Dinsdag 24 december 1957

Het is de dag voor Kerstmis. Greetje is 7 jaar oud. Ze heeft vandaag kerstvakantie gekregen tot 7 januari. Dat is de dag na Driekoningen en dan moet ze weer naar school.

Vandaag is het een opwindende dag. Het is de dag voor Kerstmis en er moeten allerlei dingen gebeuren.

Vandaag wordt de kerstboom gezet. De dozen met kerstspullen zijn al van zolder gehaald en moeder heeft gecontroleerd of alle glazen ballen nog heel zijn. Anders moeten er nog snel even nieuwe gekocht worden bij de galanteriewinkel in de buurt.
O, wat een mooie ballen allemaal. Greetje was al weer vergeten hoe mooi ze waren. Ballen in allerlei vormen en kleuren en soms wel twee of drie kleuren op een bal. Er waren ook hele mooie ballen met een deuk erin, in de vorm van een ster. Ook waren er sneeuwmannetjes en sterren en  vogeltjes, allemaal van glas. Maar het mooiste vond Greetje toch het kerstklokje. Die kon echt klingelen. En dan was er nog de kerststal. Maar die werd nog niet uitgepakt. Jammer, dat moest nog even wachten.

De oudste broers waren al naar het bos geweest om mos te halen en Greetje en haar twee jongere broertjes moesten zand uit de tuin halen om paadjes te maken.
De naaimachine van moeder was al naar de slaapkamer verhuisd. Die moest plaats maken voor een tafel om de boom en de stal op te zetten. De tafel werd met de korte kant tegen de muur gezet zodat alle kinderen rond de kersttafel konden staan.

Eindelijk dan kwam vader van zijn werk met een mooie boom.  Die (de boom en niet vader) werd op de tafel geplaatst en het optuigen kon beginnen. Eerst gingen er slingers in van kleine, zilveren balletjes. Dan werden de ballen erin gehangen en uiteraard de mooie piek helemaal bovenin. Vervolgens werden de knijpertjes voor de kaarsjes op de uiteinden van de takken geplaatst. En dan kwam misschien nog het allerleukste: er kwamen koekjes en snoep in de boom: kerstkransjes, musketkransjes, chocoladekransjes. O, heerlijk allemaal, maar je moest er wel van afblijven en dat was best wel moeilijk voor Greetje. Stiekem heeft ze er best wel eens eentje, als ze alleen in de kamer was, eruit gepikt.
Als allerlaatste werd er her en der op de boom engelenhaar gedrapeerd. Dat engelenhaar moest je eerst losmaken maar Greetje vond dat geen leuk werkje omdat het spul altijd jeuk gaf op je handen.

Vóór de kerstboom kwam dan de kerststal. Die herinnerde Greetje zich nog wel van vorig jaar. Het was een mooi stal gemaakt van stro, echt een mooie stal voor het kindje Jezus. Het mos werd op de tafel uitgespreid en er werden paadjes gemaakt van het zand. Daarna werden de beeldjes uitgepakt. Maar dat was geen kinderwerk. Alles kwam te voorschijn en kreeg een plaatsjes: de herders met de vele schaapjes, de os en de ezel, Jozef en Maria en als laatste het kribbetje met het kindje Jezus.

Dit is de beeldengroep uit het ouderlijk huis van Greetje, inmiddels zo'n zeventig jaar oud.

De drie koningen en hun kameel werden helemaal achteraan geplaatst. Elke dag deden ze een stapje naar voren, totdat ze op 6 januari ook bij de stal stonden.

Boven de kerststal werd de engel gehangen. De engel had een lint in zijn handen. Daarop stond: Gloria in excelsis Deo. Greetje moest weer vragen wat dat betekende. Dat was ze vergeten. Eer aan God in de hoge.
Om de tafel heen werd nog groen crêpepapier aangebracht en toen was het klaar.
Greetje wilde er graag nog een poosje van genieten maar dat kon niet. De kinderen moesten snel naar bed. Anders zouden ze 's nachts in de kerk slapen.

Om 11 uur werden de kinderen gewekt, er werd nog even een washandje door hun slaperige snoet gehaald en toen gingen ze naar de kerk. Dit jaar was het eerste jaar dat Greetje ook mee naar de nachtmis mocht. De Mis begon om middernacht maar je moest er zeker om half twaalf al zijn anders zat de kerk propvol en moest je staan. Greetje vond dat geen probleem omdat ze om half twaalf al begonnen met het zingen van kerstliedjes. En Greetje hield van kerstliedjes zingen. Bovendien was het lekker warm in de kerk en er brandden zo veel kaarsen.

Tijdens de Mis werd het verhaal verteld van de geboorte van het kindje Jezus. Dat was altijd best wel spannend omdat ze uiteindelijk toch wel een plekje gevonden hadden om de nacht door te brengen, al was het dan een armzalig plekje. En dat de herders als eersten wisten dat het kindje geboren was vond ze ook erg mooi.
Na de Mis gingen ze kijken bij de mooie grote kerststal in de kerk.

Als ze dan uit de kerk kwamen om een uur of half twee was het helemaal donker buiten, er was niemand buiten de kerkgangers op straat en hoe dichter ze bij huis kwamen, hoe minder mensen er waren. Zo laat, zo midden in de nacht en dan als gezin helemaal alleen op straat, dat was spannend.

Moeder was thuisgebleven met de 2 jongste kinderen. En toen ze dan thuiskwamen stond de tafel gedekt. Met overheerlijk krentenbrood met spijs. En warme chocolademelk of koffie voor de groten. En ook mochten de kaarsjes in de kerstboom aangestoken worden. Moeder had al een emmer water klaargezet voor het geval dat de boom in brand zou geraken.
Voor Greetje had het allemaal nog wel heel lang mogen duren, maar de kinderen moesten al gauw naar bed. Morgen moesten ze weer op tijd op.

Greetje vond het allemaal heel spannend, midden in de nacht naar de kerk, midden in de nacht op straat en midden in de nacht eten, met brandende kaarsjes. Een mooi begin van het kerstfeest.

Wordt vervolgd.