Donderdag 26 december 1957

Vervolg van woensdag 25 december 1957

's Morgens was het weer bijtijds opstaan want Greetje ging met haar vader en de grotere kinderen naar de kerk om tien uur.

Als ze dan thuiskwamen werd er weer uitgebreid ontbeten. In die tijd was de regel dat je met een lege maag ter communie ging en er pas gegeten werd nadat je weer thuiskwam van de kerk.
Eerst werden de kaarsjes in de kerstboom aangestoken en stond moeders emmer water weer klaar.

Daarna gingen ze weer liedjes zingen rond de kersttafel.
Soms gebeurde het dat een kind langs de kersttafel kwam en dan spontaan begon te zingen. Dan kon het gebeuren dat een van de zes andere kinderen zich erbij aansloot.

Op tweede kerstdag was het vaste prik dat de kinderen 's middags naar het kinderkerstfeest van de KABO (Katholiek Bond  van Overheidspersoneel, de vakbond van de vader van Greetje) in het gebouw Kunst en Genot gingen.
Dat was altijd heel leuk en Greetje vermaakte zich goed. Ze kreeg snoepjes en limonade en er was een kindervoorstelling. En ook hier werden er kerstliedjes gezongen.

Eens was er een goochelaar die koekjes ging bakken.  Eerst versnipperde hij een krant en deed die in een trommel. Daarna stak hij de papiersnippers aan en deed het deksel erop. Met zijn toverstokje tikte hij een paar keer op de trommel. Hij deed het deksel weer open en zie, er zaten allemaal koekjes in de trommel. Greetje vond het prachtig. Ze raakte er maar niet over uitgepraat. Wat een knappe man was die goochelaar toch.

plaatje van het wereldwijde web

Het diner 's avonds was niet zo bijzonder als op eerste kerstdag maar het was toch anders dan anders. Al was het alleen al omdat er soep én pudding was. Normaal was er alleen óf soep, óf pudding.

Zo waren alle kerstfeesten van Greetje in haar jeugd. Het was een vaste traditie en elk jaar was het weer hetzelfde, van kerstavond tot de avond van tweede kerstdag. Heel mooi, echt Kerstmis!